Afrykańska Liga Mistrzów. Starcie bogaczy
Klub założony 17 lat temu, a noszący obecną nazwę od ledwie 2018 może zostać klubowym mistrzem Afryki! W sobotę pierwszy z dwóch finałowych meczów w afrykańskiej Champions League. Naprzeciwko siebie staną piłkarze południowoafrykańskiego Mamelodi Sundawns i egipskiego Pyramids FC. Historia tego klubu jest tak niezwykła, że trzeba o niej napisać kilka słów.
W egipskim futbolu liczą się czy liczyły tylko dwie siły: Al-Ahly i Zamalek. To nie tylko dwa najbardziej utytułowane kluby w Egipcie, ale w całej Afryce. Ci pierwsi klubowym mistrzem Afryki byli aż 12 razy, w tym cztery razy w ostatnich pięciu latach. „Rycerze” czyli Zamalek wygrywał 5 razy. Jeszcze tylko TP Mazembe z DR Konga ma pięć triumfów w klubowym Pucharze Afryki czy teraz w LM.
Klub finalisty tegorocznego African Chamions League powstał w 2008 roku w prawie 300 tys. mieście Beni Suef położonym nad Nilem, o 110 kilometrów na południe od Kairu. Nosił nazwę Al Assiouty Sport. W 2014 po raz pierwszy awansował do egipskiej Premier League, żeby zaraz z niej spaść. W szeregi najlepszych wrócił w 2017 i zaczęła się nowa era. W 2018 klub został przejęty przez prominentnego polityka z Arabii Saudyjskiej Turki Al-Sheikha. To postać wykraczająca poza politykę i sport. Poeta, pisarz, doradca Królewskiego Sądu Najwyższego w swoim kraju, a przede wszystkim wielki fan futbolu oraz… boksu. W zeszłym roku za 10 mln dolarów przejął kultowy amerykański bokserski magazyn „The Ring”, który ukazuje się od 1922 roku.
Przejął egipski klub, przeniósł jego siedzibę do Kairu, zmienił nazwę z Al Assiouty na Pyramids FC, zatrudnił znanych trenerów, doradców (Hossam El-Badry, Ahmed Hassan – byli świetni reprezentanci Egiptu), zmienił logo czy barwy klubowe. Te nawiązują do barw reprezentacji Argentyny. Z kolei w herbie znalazła się postać Sfinksa.
Pyramids FC miały korzystać z arabskich doświadczeń PSG i Manchester United, klubów pod odpowiednio: katarską i Zjednoczonych Emiratów Arabskich kuratelą. Miał też przełamać monopol Al-Ahli i Zamalek na krajowym podwórku. Szybko udało się wejść do czołówki. W 2024 Pyramids zdobyli Puchar Egiptu, wcześniej zajmowali drugiej miejsca w wymagającej lidze, a w 2020 zagrali w finale CAF Confederation Cup (odpowiednik naszej Ligi Europy). Od trzech lat klub ma też drużynę kobiecą. W międzyczasie właścicielem został pochodzący ze ZEA Salem Al Shamsi. Klub budowany na modłę może nie PSG czy „Obywateli”, ale raczej Red Bull Lipsk może wkrótce święcić swój największy triumf!
Najpierw ojciec, teraz syn
W sobotę o godzinie 15.00, na stadionie Loftus Versfeld Stadium w Pretorii pierwsze z dwóch finałowych starć. Drugie odbędzie się w niedzielę 1 czerwca wieczorem w Kairze. Kto jest faworytem? Większe doświadczenie jest po stronie południowoafrykańskiego Mamelodi. To drużyna obecnego szefa CAF, Afrykańskiej Konfederacji Piłkarskiej dr Patrice Motsepe. To jeden z najbogatszych ludzi w całej Afryce, jego majątek szacowany jest na 2,9 mld dolarów. Kupił klub w 2003 roku i stworzył z niego futbolowego giganta. To 18-krotny mistrz RPA, który za panowania rodziny Motsepe tytuł zdobywał dwanaście razy. Kiedy w 2021 Motsepe-senior przejął stery w CAF, szefem klubu został jego syn Thlopie Motsepe. W 2016 Mamelodi Sundowns triumfowało w afrykańskiej Lidze Mistrzów, pokonując w finale kairski Zamalek (3:0, 0:1). Dwa lata temu wygrało African Football League, afrykańską Superligę, projekt który nie wypalił, a za którym stał szef FIFA i przyjaciel Patrice Motsepe, sam Gianni Infantino.
Międzynarodowe towarzystwo
W półfinałach Mamelodi pokonało w dwumeczu same Al-Ahly, a Pyramids jedenastkę z RPA Orlando Pirates. Teraz kolejna odsłona egipsko-południowoafrykańskiej klubowej rywalizacji. Gwiazdą zespołu z RPA jest najlepszy bramkarz zeszłorocznego Pucharu Narodów Afryki znakomity Ronwen Williams. W defensywie trudny do przejścia jest inny z reprezentantów „Bafana Bafana” – futbolowej reprezentacji RPA – Grant Kekana. Do tego reżyser gry Teboho Mokoena czy gracze z… Ameryki Południowej, z niewysokim Chilijczykiem Marcelo Allende na czele. Szkoleniowcem drużyny jest Portugalczyk Miguel Cardoso. W Pyramids FC groźni są napastnicy. Ta drużyna, prowadzona przez Chorwata Jurcicia Krunoslava, to egipsko-afrykańska mieszanka. Wystarczy spojrzeć na najlepszych strzelców zespołu, to Fiston Mayele z DR Konga, z którym w ataku „Lampartów” – reprezentacji z tego kraju wkrótce może grać Afimico Pululu z Jagiellonii Białystok – oraz Ibrahim Adel. Obaj zdobyli w rozgrywkach CAF Champions League po 5 bramek. W ekipie z Pretorii najskuteczniejszy jest Namibijczyk Peter Shalulile, 4 bramki.
TEKST UKAŻE SIĘ W KATOWICKIM SPORCIE W SOBOTĘ
LISTA TRIUMFATORÓW AFRYKAŃSKIEJ CHAMPIONS LEAGUE
1997 – Raja Casablanca, 1998 – ASEC Abidjan (Wybrzeże Kości Słoniowej), 1999 – Raja Casablanca, 2000 – Hearts of Oak, 2001 – Al-Ahly, 2002 – Zamalek, 2003 – Enyimba Aba (Nigeria), 2004 – Enyimba Aba, 2005 – Al-Ahly, 2006 – Al-Ahly, 2007 – Etoile du Sahel (Tunezja), 2008 – Al-Ahly, 2009 – TP Mazembe , 2010 – TP Mazembe, 2011 – Esperance Tunis, 2012 – Al-Ahly, 2013 – Al-Ahly, 2014 – ES Setif (Algieria), 2015 – TP Mazembe, 2016 – Mamelodi Sundowns (RPA), 2017 – Wydad Casablanca, 2018 – Esperance Tunis, 2019 – Esperance Tunis, 2020 – Al-Ahly, 2021 – Al-Ahly, 2022 – Wydad Casablanca, 2023 – Al-Ahly, 2024 – Al-Ahly.
ONI WYGRYWALI NAJCZĘŚCIEJ
12 – Al-Ahly (Egipt)
5 – Zamalek (Egipt), TP Mazembe (DR Konga)
4 – Esperance (Tunezja)
3 – Haifa Conakry (Gwinea), Raja Casablanca, Wydad Casablanca (Maroko), Canon Yaounde (Kamerun)
2 – Asante Kotoko (Ghana), Enyimba Aba (Nigeria), JS Kabylie, ES Setif (oba Algieria)
DOTYCHCZASOWI TRIUMFATORZY AFRYKAŃSKIEGO PUCHARU KONFEDERACJI
2004 – Hearts of Oak (Ghana), 2005 - FAR Rabat (Maroko), 2006 – Etoile Sportive du Sahel (Tunezja), 2007 – CS Sfaxien (Tunezja), 2008 – CS Sfaxien, 2009 – Stade Malien (Mali), 2010 – FUS Rabat (Maroko), 2011 – MAS Fes (Maroko), 2012 – AC Leopards (Kongo), 2013 – CS Sfaxien, 2014 – Al-Ahly (Egipt), 2015 – Etoile Sportive du Sahel, 2016 – TP Mazembe (DR Konga), 2017 – TP Mazembe, 2018 - Raja Casablanca (Maroko), 2019 – Zamalek (Egipt), 2020 – RS Berkane (Maroko), 2021 – Raja Casablanca, 2022 – RS Berkane, 2023 – USM Alger, 2024 – Zamalek.
