10 naj Pucharu Narodów w Wybrzeżu + jedenastka

Po raz trzeci w historii mistrzem Afryki zostało Wybrzeże Kości Słoniowej. Turniej obfitował w zaskakujące rozstrzygnięcia. Wiele się działo także – tradycyjnie – poza piłkarska murawą. Na pewno 34. Africa Cup of Nations zostanie zapamiętany jako ten, gdzie odpadali kolejni faworyci, jak czwarta drużyna świata Maroko czy obrońca tytułu sprzed dwóch lat Senegal. O Ghanie, Algierii czy Tunezji, które nie zdołały awansować ze swoich grup już nawet nie wspominam. Oto moje 10 naj- Pucharu Narodów. Materiał ukazał się w cyfrowym katowickim “Sporcie”. Zachęcam do subskrypcji naszej gazety.

Najdroższy turniej

Na organizację imprezy wydano astronomiczną kwotę aż miliarda dolarów. Wszystko w kraju, gdzie roczna średnia pensja to 2,5 tys. dol. na osobę. Sama budowa reprezentacyjnego obiektu Alassane Ouattara Stadium (od nazwiska urzędującego prezydenta), to koszt prawie ćwierć miliarda dolarów. Budowano go kilka lat. Do użytku oddano w 2020. Ma pojemność 60 tys. miejsc. Za budowę odpowiadali oczywiście Chińczycy, którzy od lat mocno inwestują na Czarnym Lądzie. To na tym stadionie, w obecności prezydenta Ouattary i jego żony, „Słonie” pokonały – po zażartym finałowym meczu – Nigerię 2:1, zdobywając po raz trzeci Puchar Narodów. Wcześniej ta szuka udawała im się w 1992 i 2015 roku. Za zwycięstwo otrzymali od CAF 7 mln dolarów. Nigeryjczycy za drugie miejsce dostali 4 mln dol.

Najdziwniejszy triumfator

Takiego triumfatora w historii Africa Cup of Nations jeszcze nie było! Mistrzem Afryki została przecież drużyna, która w grupie przegrała dwa spotkania, najpierw z Nigerią 0:1, a potem doznała upokarzającej klęski z Gwineą Równikową 0:4. Po tej porażce piłkarze „Słoni” otrzymywali pogróżki, byli wyszydzani, a z drużyną w trybie nagłym pożegnał się francuski selekcjoner Jean-Louis Gasset, którego zastąpił Emerse Fae. Do dalszych gier Wybrzeże awansowało jako ostatnia, czwarta reprezentacja z trzecich miejsc i tylko dlatego, że Maroko wygrała z Zambią. Potem? Potem były niesamowite zwycięstwa z Senegalem po karnych, z Mali po golu Oumara Diakite w 121 minucie i wreszcie odwrócenie wszystkiego w finale, gdzie „Super Orły” też przecież do przerwy prowadziły po trafieniu swojego kapitana Williama Troosta-Ekonga.

Najwięksi przegrani

Tutaj mamy do wymienienia całą plejadę reprezentacji. Przede wszystkim z grupy nie wyszły tak silne ekipy, jak Ghana i Tunezja, które przecież reprezentowały Afrykę na mundialu w Katarze, a „Orly Kartaginy” pokonały tam Francję. Na grupie wszystko skończyło się też dla Algierczyków, po raz drugi z rzędu. Potem już w fazie pucharowej 1/8 nie przeszły takie zespoły, jak mistrz z 2021 Senegal czy czwarta drużyna ostatniego mundialu Maroko. Ci pierwsi musieli uznać wyższość gospodarzy Wybrzeża, z kolei „Lwy Atlasu” nie dały rady sensacyjnemu RPA. Na tym etapie z turniejem pożegnały się także najbardziej utytułowane afrykańskie reprezentacje, siedmiokrotny triumfator Egipt, który poległ w karnych w walce z DR Konga oraz Kamerun – pięciokrotny mistrz. „Nieposkromione Lwy” nie dały rady Nigerii. ZOBACZ TEKST SENSACJA GONI SENSACJĘ

Największe sensacje

Swoje pierwsze mecze w historii Pucharu Narodów wygrały Namibii (czwarty start) i Mauretania (trzeci turniej). „Dzielni Wojownicy” z Namibii w grupie E w swoim pierwszym meczu zaskoczyli Tunezję. W 89 minucie zwycięskiego gola na 1:0 zdobył Deon Hotto. Z kolei Mauretania w grupie D w swojej ostatniej grze wygrała w takim samym stosunku z faworyzowaną Algierią. W meczu rozegranym w Bouaka bramkę w I połowie zdobył Mohamed Yali. Te wygrane pozwoliły awansować do fazy pucharowej z trzecich miejsc. Jeśli jesteśmy przy ekipie Mauretanii, to podkreślmy, że prowadzi ją Amir Abdou. Francuz dwa lata temu do 1/8 sensacyjnie poprowadził też niedoceniane Komory.

Najszybsze niespodzianki

Jak co turniej szybko pracę tracili ci szkoleniowcy, których drużyny najbardziej zawiodły. Ghana podziękował Irlandczykowi Chrisowi Houghtonowi, Tunezja Jalelowi Kadri, a Egipt Portugalczykowi Rui Vitori. Jeszcze w trakcie trwania imprezy, podczas rozgrywek grupowych pracę stracił (!) Adel Amrouche, który prowadził Tanzanię i wspomniany wcześniej Gasset. Tutaj dodajmy, że w 2008 roku podczas PNA w Ghanie po drugim grupowym meczu, porażka z Angolą, z pracą selekcjonera narodowego zespołu Senegalu pożegnał się nasz Henryk Kasperczak.

Najlepszy trener

Triumfuje Emerse Fae, który imprezę rozpoczynał w roli asystenta Jeana-Louisa Gasseta. Teraz ten 41-krotny reprezentant WKS ma już na koncie mistrzostwo Afryki. Podczas meczów paradował z zawieszony ręcznikiem na szyi. To będzie pewnie teraz jego znak rozpoznawczy, jak swego czasu nieskazitelna biła koszula Herve Renarda, który „Słoni” do triumfu poprowadził w 2015. Kto jednak wie czy największym triumfatorem nie jest Hugo Broos. Prawie już 72-letni Belg w 2017 do pierwszego miejsca poprowadził Kamerun. Teraz zajął 3 miejsce z RPA, a więc z drużyną złożoną z graczy, którzy na co dzień grają w domu, a nie w wielkich klubach z Europy. Po meczu zawodnicy „Bafana Bafana” wzięli zaskoczonego trenera na ręce i podrzucali w górę. Jak mało kto zasłużył na takie wyróżnienie!

Najbardziej niesamowita kariera

Przed Pucharem Narodów o Stanleyu Nwabali mało kto słyszał nawet w Nigerii. 27-letni bramkarz gra przecież zaledwie w RPA w Chippa United. Sam jak mówił był zaskoczony wizytą selekcjonera Jose Peseiro i potem powołaniem na turniej. Spodziewał się, że będzie rezerwowym, bo golkiperem nr 1 „Super Orłów” miał być grający od lat w europejskich klubach Francis Uzoho. Tymczasem Portugalczyk Peseiro postawił na nikomu nieznanego zawodnika i wygrał jak nikt. Nwabali rozegrał znakomite mistrzostwa! W 7 meczach wpuścił ledwie cztery gole. Dobry i na linii i na przedpolu, dobrze grający nogami i mocno pomagający swoimi interwencjami drużynie. To jedno z wielkich odkryć PNA. Przed turniejem na Instagramie miał 20 tys. obserwujących. Teraz to już pół miliona!

Najlepszy strzelec

Podczas 34. Africa Cup of Nations nie brakowało wielkich gwiazd światowego futbolu. Był przecież król strzelców Serie A z poprzedniego sezonu, a także uznany najlepszym Piłkarzem Afryki 2023 Victor Osimhen. Był strzelający w tym sezonie sporo bramek w Premier League Mohamed Salah. Byli inni, jak Sadio Mane czy Youssef En-Nesyri. Tymczasem królem strzelców został z 5 trafieniami Emilio Nsue z Gwinei Równikowej! Ten 34-letni już napastnik gra w ledwie trzecioligowym hiszpańskim klubie Intercity z Alicante. Nsue w 2012 walczył o miejsce w olimpijskiej reprezentacji Hiszpanii. Nie dostał się do niej, po czym zaczął grać w narodowym zespole Gwinei Równikowej, gdzie od dekady jest prawdziwym liderem. Szkoda, że teraz ma problemy, może nawet nie tyle on co federacja.

Najbardziej skandaliczne zachowanie

AIPS Africa, a więc Światowe Stowarzyszenie Prasy Sportowej, najpierw protestowało przeciwko temu, że organizatorzy przyznali akredytacje influencerom i bloggerom, a nie prawdziwym dziennikarzom. Potem w biurach prasowych i na stadionowych trybunach dla mediów zaczęły się dziać dantejskie sceny. Dziennikarze zachowywali się jak… kibole. Były bluzgi pod adresem oponentów, kłótnie, a nawet bójki. Musiały interweniować służby porządkowe!

Najlepsi piłkarze

Według CAF czyli Afrykańskiej Konfederacji Piłkarskiej najlepszym zawodnikiem imprezy został kapitan Nigerii William Troost-Ekong. Środkowy obrońca turniej skończył z 3 bramkami. Grał znakomicie. Najlepszym bramkarzem został Ronwen Williams z RPA, który w serii karnych, w meczu 1/4 z Republiką Zielonego Przylądka, a potem w grze o 3 miejsce z DR Konga obronił aż sześć jedenastek! Najlepszym młodym zawodnikiem wybrano z kolei Simona Adingra z WKS. To jego gol z Mali w 90 minucie czy dwie asysty w finale dały „Słoniom” nieprawdopodobne zwycięstwo. 22-latek robił różnicę na murawie. Moja jedenastka PNA?

Ronwen Williams (RPA) – Hamari Traore (Mali), William Troost-Ekong (Nigeria), Evan Ndicka (WKS), Arthur Masuaku (DR Konga) – Seko Fofana (WKS), Franck Kessie (WKS), Teboho Mokoena (RPA) – Ademola Lookman (Nigeria), Emilio Nsue (Gwinea Równikowa), Simon Adingra (WKS).

Różni się trochę od tej przedstawionej przez CAF.


34 PUCHAR NARODÓW AFRYKI, WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ, 13 STYCZNIA – 11 LUTEGO 2024

FINAŁ – 11 lutego, WKS – Nigeria  2:1. Kessie 60. Haller 81. – Troost-Ekong 38.

WKS: Y. Fofana – Aurier (69. Singo), Kossounou, Ndicka, Konan – Kessie, Seri (90+3. Lazare), S. Fofana (88. I. Sangare) – Gradel (69. O. Diakite), Haller (88. Krasso), Adingra. Trener Emerse Fae.

Nigeria: Nwabali – Ajayi, Troost-Ekong, Bassey – Aina, Onyeka (86. Aribo), Iwobi (79. Yusuf), Sanusi (86. Moffi) – Chukwueze (56. Simon), Osimhen, Lookman (79. Iheanacho). Trener Jose Peseiro.

Sędziował Dahane Beida (Mauretania). Widzów 57094. Żółte kartki: Aurier, S. Fofana – Nwabali, Aina.

MECZ O III MIEJSCE – 10 lutego, RPA – DR Konga  0:0. Karne 6-5

RPA: Williams – Mudau, Xulu, Sibisi, Modiba – Zwane (58. Monare), Mokoena, Sithole, Mayambela (89. Lepasa), Morena (72. Mashego) – Makgopa (58. Appollis). Trener Hugo Broos.

DR Konga: Bertaud – Bayeye, Mbemba, Batubinsika, Kayembe – Diangana (68. Wissa), Moutoussamy, Tshibola (46. Mfulu) – Bongonda (33. Elia), Banza (79. Bakambu), Silas (79. Mayele). Trener Sebastien Desabre.

Sędziował Bamlak Tessema Weyes (Etiopia). Widzów 21975. Żółta kartka Tshibola.

PÓŁFINAŁY – 7 lutego, Nigeria – RPA 1:1. Troost-Ekong 67. karny – Mokoena 90. karny

DR Konga – WKS 0:1. Haller 65.

NAJLEPSI STRZELCY

5 – Nsue (Gwinea Równikowa), 4 – Dala (Angola), M. Mohamed (Egipt), 3 – Bounedjah (Algieria), Mabululu (Angola), B. Traore (Burkina Faso), Lookman, Troost-Ekong  (obaj Nigeria), Bayo (Gwinea), Sinayoko (Mali).

1/4

2 luty, (I) Angola – Nigeria 0:1. Lookman 41.

(II) DR Konga – Gwinea 3:1. Mbemba 28., Wissa 65. karny, Masuaku 82. wolny – M. Bayo 21. karny

3 luty, (III) Republika Zielonego Przylądka – RPA 0:0. Karne 1-2

(IV) Mali – WKS 1:2. Nene 71. – Adingra 90., Diakite 120+1.

1/8

27 stycznia, (1) Nigeria – Kamerun 2:0. Lookman 36., 90.

(2) Angola – Namibia 3:0. Dala 38., 42., Mabululu 66.

28 stycznia, (3) Egipt – DR Konga 1:1. Mohamed 45. karny – Elia 17. Karne 7-8

Gwinea Równikowa – Gwinea 0:1. Bayo 90+8.

29 stycznia, (5) Republika Zielonego Przylądka – Mauretania 1:0. Mendes 88. rany

(6) Senegal – WKS 1:1. H. Diallo 4. – Kessie 86. karny. Karne 4-5

30 stycznia, (7) Maroko – RPA 0:2. Magkopa 57., Mokoena 90+5. wolny

(8) Mali – Burkina Faso 2:1. E. Tapsoba 3. samobójcza, Sinayoko 47. – B. Traore 57. karny

GRUPA A

13 stycznia 2024, Wybrzeże Kości Słoniowej – Gwinea Bissau 2:0. S. Fofana 4., Krasso 58.

14 stycznia, Nigeria – Gwinea Równikowa 1:1. Osimhen 38. – Salvador 36.

18 stycznia, Gwinea Równikowa – Gwinea Bissau 4:2. Nsue 21., 51., 61., Miranda 46. – Orozco 37. samobójcza, Ze Turbo 90+3.

WKS – Nigeria 0:1.

22 stycznia, Gwinea Równikowa – WKS 4:0. Nsue 42., 75., Ganet 75., Buyla 88.

Gwinea Bissau- Nigeria 0:1. Sangante 36. samobójcza

1. Gwinea Równikowa 3 7 9:3

2. Nigeria 3 7 3:1

3. WKS 3 3 2:5

4. Gwinea Bissau 3 0 2:7

GRUPA B

14 stycznia, Egipt – Mozambik 2:2. Mohamed 2., Salah 90+7. karny – Witi 56., Clesio 58.

Ghana – Republika Zielonego Przylądka 1:2. Djiku 56. - Monteiro  17., Rodrigues  90+2.

18 stycznia, Egipt – Ghana 2:2. Marmoush 69., M.Mohamed 74. – Kudus 45+3., 71.

19 stycznia, Republika Zielonego Przylądka – Mozambik 3:0. Bebe 32., Mendes 51., Pina 69.

22 stycznia, Mozambik – Ghana 2:2. Catamo 90+1. karny, Mandava 90+4. – J. Ayew 14., 70. obie z karnych

Republika Zielonego Przylądka – Egipt (1:1). Tavares 45+1,. Texeira 90+8. – Trezeguet 50., Mohamed 90+3.

1. Republika Zielonego Przylądka 3 6 5:1

2. Egipt 3 3 6:6

3. Ghana 3 2 5:6

4. Mozambik 3 2 4:7

GRUPA C

15 stycznia, Senegal – Gambia 3:0. Gueye 4, L. Camara 52. 86.

Kamerun – Gwinea 1:1. Magri 51. – Bayo 10.

19 stycznia, Senegal – Kamerun 3:1. I. Sarr 16. H. Diallo 71., Mane 90+5. – Castelletto 83.

Gwinea – Gambia 1:0. A. Camara 70.

23 stycznia, Gwinea – Senegal 0:2. Seck 61., Ndiaye 90.

Gambia – Kamerun 2:3. Jallow 72., Colley 85. – Toko Ekambi 56., Gomez 87. samobójcza., Wooh 90+1.

1. Senegal 3 9 8:1

2. Kamerun 3 4 5:6

3. Gwinea 3 4 2:3

4. Gambia 3 0 2:7

GRUPA D

15 stycznia, Algieria – Angola 1:1. Bounedjah 18. – Mabululu 68. karny

16 stycznia, Burkina Faso – Mauretania 1:0. B.Traore 90+6. karny

20 stycznia, Algieria – Burkina Faso 2:2. Bounedjah 51., 90+6. – Konate 45+3., B. Traore 71. karny

Mauretania – Angola 2:3. Bouna Amar 43., A. Koita 58. – Dale 30., 50., Gilberto 53.

23 stycznia, Angola – Burkina Faso 2:0. Mabululu 36., Zini 90+2.

Mauretania – Algieria 1:0. Dellahi 37.

1. Angola 3 7 6:3

2. Burkina Faso 3 4 3:4

3. Mauretania 3 3 3:4

4. Algieria 3 2 3:5

GRUPA E

16 stycznia, Tunezja – Namibia 0:1. Hotto 89.

Mali – RPA 2:0. H. Traore 60., Sinayoko 66.

20 stycznia, Tunezja – Mali 1:1. Rafia 20., – Sinayoko 20.

21 stycznia, RPA – Namibia 4:0. Tau 14. karny, Zwane 25., 40., Maseko 75.

24 stycznia, RPA – Tunezja 0:0

Namibia – Mali 0:0

1. Mali 3 5 3:1

2. RPA 3 4 4:2

3. Namibia 3 4 1:4

4. Tunezja 3 2 1:2

GRUPA F

17 stycznia, Maroko – Tanzania 3:0 . Saiss 30.,  Ounahi 77., En-Nesyri 80.

DR Konga – Zambia 1:1. Wissa 28. – Kangwa 24.

21 stycznia, Maroko – DR Konga 1:1. Hakimi 6. – Silas 76.

Zambia – Tanzania 1:1. Daka 87. – Msuva 11.

24 stycznia, Tanzania – DR Konga 0:0

Zambia – Maroko 0:1. Ziyech 37.

1 .Maroko 3 7 5:1

2. DR Konga 3 3 2:2

3. Zambia 3 2 2:3

4. Tanzania 3 2 1:4

ZOBACZ POPRZEDNIE TURNIEJE

2023 – Niesamowite zwycięstwo Wybrzeża!

10 naj plus najlepsza jedenastka

Eliminacje Pucharu Narodów

2022 – Triumf “Lwów Terangi”

Alfabet Pucharu Narodów

Eliminacje Pucharu Narodów

2019 – Puchar dla Algierii

Alfabet PNA

Eliminacje Pucharu Narodów

2017 – Nieposkromione Lwy po raz piąty

Eliminacje Pucharu Narodów

2015 – Barry bohaterem Słoni

Podsumowanie turnieju

Eliminacje Pucharu Narodów

2013 – Nigeria po raz trzeci!

Jedenastka mistrzostw

Eliminacje Pucharu Narodów

2012 – Historyczny sukces Zambii!

Jedenastka mistrzostw

Eliminacje Pucharu Narodów

ONI ZDOBYWALI MISTRZOSTWO AFRYKI

1957 – Egipt – trener Mourad Fahmy, 1959 – Egipt – Josef Titkos (Węgry), 1962 – Etiopia – Slavko Milosevic (Jugosławia), 1963 – Ghana – Charles Gyamfi, 1965 - Ghana – Charles Gyamfi, 1968 – Kongo-Kinszasa – Ferenc Csanadi (Węgry), 1970 – Sudan – Abdelfattah Hamad, 1972 – Kongo – Adolph Bibanzulu, 1974 – Zair – Blagoje Vidinic (Jugosławia), 1976 – Maroko – Gheorge Mardarescu (Rumunia), 1978 – Ghana – Fred Osam Duodu, 1980 – Nigeria – Otto Gloria (Brazylia), 1982 – Ghana – Charles Gyamfi, 1984 – Kamerun – Rade Ongnajović (Jugosławia), 1986 – Egipt – Mike Smith (Wales), 1988 – Kamerun – Claude Le Roy (Francja), 1990 – Algieria – Abdelhamid Kermali, 1992 – Wybrzeże Kości Słoniowej – Martial Yeo, 1994 – Nigeria – Clemens Westerhof (Holandia), 1996 – RPA – Clive Barker, 1998 – Egipt – Mohamed Al Gohari, 2000 – Kamerun – Pierre Lechantre (Francja), 2002 – Kamerun – Winfried Schafer (Niemcy), 2004 – Tunezja – Roger Lemerre (Francja), 2006 – Egipt – Hassan Shehata, 2008 – Egipt – Hassan Shehata, 2010 – Egipt – Hassan Shehata, 2012 – Zambia – Herve Renard (Francja), 2013 - Nigeria – Stephen Keshi, 2015 –  Wybrzeże Kości Słoniowej – Herve Renard, 2017 –  Kamerun – Hugo Broos (Belgia), 2019 – Algieria – Djamel Belmadi, 2021 – Senegal  – Aliou Cisse. 2023 – Wybrzeże Kości Słoniowej – Emerse Fae.

Ten wpis zostal opublikowany w czwartek, Luty 15th, 2024 o 15:18 i jest napisany pod Afryka. Mozesz sledzic komentarze do tego wpisu poprzez RSS 2.0 kanal. Mozesz rowniez zamiescic komentarz, lub sledzic post ze swojej wlasnej strony.

Jedna odpowiedz dla “10 naj Pucharu Narodów w Wybrzeżu + jedenastka”

  1. Ndzovu napisal(a):

    W kategorii ,,największy przekręt” wygrało Wybrzeże Kości Słoniowej za oszustwo w meczu z najlepszą drużyną turnieju – Senegalem, które dało WKS drogę do finału.

 

Zamiesc komentarz