Wywiad. “Śmiertelne pogróżki”
Z Anthonym Egwuatu znam się od bodaj 20 lat. To nigeryjski lekarz, który pracuje w Polsce od lat. Para się też piłkarską menedżerką. To on lata temu organizował w swoim kraju pobyt dla Adama Nawałki. Świetnie orientuje się w meandrach i afrykańskiego i polskiego futbolu. Przy okazji Pucharu Narodów rozmawiam z nim o turnieju. Tony (na zdjęciu) zwraca uwagę na aspekty, raczej rzadko poruszane, nawet tutaj na blogu, a niezmiernie ciekawe, jak o waśniach etnicznych, plemiennych, które też towarzyszą występom afrykańskich reprezentacji na dużych turniejach. To temat tabu, drażliwy i nieporuszany, a jeszcze w Nigerii, gdzie jest 250 grup etnicznych i niewiele mniej dialektów. Rozmowa ukazała się w dzisiejszym wydaniu katowickiego “Sportu”.
Czy jest coś, co cię zaskakuje jeżeli chodzi o toczący się Puchar Narodów Afryki?
- Trzeba pamiętać, że impreza odbywa się w środku politycznego kryzysu w Kamerunie. Nie wszyscy może wiedzą, ale część kraju zamieszkała przez mówiącą po angielsku mniejszość, Ambazonia, chce się oderwać od reszty kraju. Wszystko jednak jakoś się toczy i gospodarze mogą mówić o sukcesie. A zaskoczenia? Na pewno sędziowanie, bo jest przerażające. Do tego dobry występ tych reprezentacji, na które nikt nie liczył, jak Komory, Malawi, Gambia.
A poziom?
- Spada. Nie jest taki, jak był we wcześniejszych latach. W Afryce patrzymy na piłkę głównie kierując się sercem, brakuje chłodnej analizy. Przykładem może być reprezentacja Nigerii, której brakuje balansu, brakuje równowagi. Wszystko co dzieje się w tym zespole oparte jest na indywidualnych umiejętnościach poszczególnych gracz, nie ma w tym spójności.
To, że te teoretycznie słabsze reprezentacje radzą sobie tak dobrze, to z powodu tego, że ten poziom twoim zdaniem jest niższy?
- Tak, to jest częściowe wytłumaczenie. W tych słabszych w teorii reprezentacjach piłkarze z reguły grają w miejscowych ligach, mają więcej czasu na przygotowanie się, na wspólne treningi. Do tego są bardziej głodni sukcesu niż w teorii te silniejsze drużyny narodowe. W takiej Nigerii, Ghanie jest zawsze wielu podpowiadaczy, wiele polityki, a w tych mniejszych drużynach widać taką jedność, spójność, czego wielu tym lepszym brakuje, co widzimy po wynikach turnieju w Kamerunie. Nawet sam Messi bez pomocy kolegów nic nie znaczy, bo przecież piłka to sport zespołowy, a nie indywidualny. Tak w meczu z Tunezją grał Moses Simon. Co dostał piłkę, to starał się dryblować, grać indywidualnie, tak się nie da. To wszystko było przewidywalne, więc tak zostaliśmy pokonani.
Nigeria nie awansowała nawet do ćwierćfinału. Dlaczego tak się stało?
- Potrzebujemy dobrego zagranicznego szkoleniowca, oprócz wiedzy taktycznej ma więcej respektu niż nasi trenerzy, to jedna rzecz. Dwa, to nie ulega tak łatwo politycznym naciskom, jak miejscowi trenerzy. Ci kierują się często polityką, jak na przykład tym, że w zespole musi być przynajmniej jeden zawodnik z północnej części kraju [muzułmański region – przyp. red.]. Wszystko to odbywa się kosztem jakości drużyny narodowej.
Jak odpadnięcie Nigerii z Tunezją w 1/8 zostało odebrane w twoim kraju?
- Straszna jest agresja, z jaką spotkali się piłkarze po przegraniu tego spotkania. To smutne, że tak się dzieje. Ta agresja, ta złość ma też etniczne pochodzenie, bo warunkuje ją to, kto z jakiego plemienia pochodzi. Teraz wszyscy obwiniają pochodzącego z plemienia Ibo bramkarza Okoye, choć jego matka jest Niemką. To na nim skupia się złość. Otrzymuje śmiertelne pogróżki, zablokował swój Instagram. Ci którzy rzucają pogróżki pod jego adresem, to większości ci z plemienia Joruba i Hausa.
A inne reprezentacje?
- Pomysł w grze widać w reprezentacji Wybrzeża Kości Słoniowej. Co do Kamerunu, to grają swoją piłkę opartą na fizycznej sile plus jako gospodarze pomagają im sędziowie. Nie wiem skąd działacze tych arbitrów biorą? Być może wpływ na negatywne sędziowanie mają też wytyczne FIFA, która podczas turniejów testuje czasami pewne rozwiązania, jak na przykład karanie za ostre faule od razu czerwonymi kartkami, tak jak ma to miejsce teraz. To psuje mecze, bo czasami wydaje się, że to za surowe kary.
Nie sposób nie zapytać o tragedię podczas meczu Kamerun – Komory, w wyniku której zginęło zmiażdżonych przez tłum 8 osób. Jak to wytłumaczyć?
- W Afryce bardzo często wszelkie problemy są spowodowane przez korupcję. Sprzedaje się na mecze więcej biletów, niż faktyczna pojemność takich obiektów wynosi, a jak jeszcze drużynie narodowej idzie, to wszyscy chcą zobaczyć w akcji swoją reprezentację. Na takie mecz powinno się sprzedać mniej wejściówek niż faktyczna pojemność stadionu, być może to zapobiegłoby takim tragediom, bo nikt z powodu futbolu nie powinien ginąć.
Kto jest faworytem do zwycięstwa?
- Na pewno jednym z głównych kandydatów są gospodarze czyli Kamerun. Raz, że mają solidny zespół, za sobą sędziów, a do tego to taka piłkarska nacja, która ma zawsze dobrych bramkarzy, jak teraz Andre Onana z Ajaksu Amsterdam.
PUCHAR NARODÓW AFRYKI
9 stycznia – 6 lutego 2022, Kamerun
ĆWIERĆFINAŁY
29 stycznia: Gambia – Kamerun
Burkina Faso – Tunezja
30 stycznia: Senegal – Gwinea Równikowa
Maroko – Egipt
Najlepsi strzelcy: 6 – Vincent Aboubakar (Kamerun), 3- Ibrahima Kone (Mali), Karl Toko Ekambi (Kamerun), Gabadinho Mhango (Malawi)
1/8 FINAŁÓW
23 stycznia: Burkina Faso – Gabon 1:1. Karne 7-6. B. Traoré 28. – Guira 90+1. (samobójcza)
Nigeria – Tunezja 0:1. Msakni 47.
24 stycznia: Gwinea – Gambia 0:1. Mu. Barrow (71)
Kamerun – Komory 2:1. Toko Ekambi 29., Aboubakar 70. – M’Changama 81. z wolnego
25 stycznia: Senegal – Republika Zielonego Przylądka 2:0. Mane 63., Dieng 90+3.
Maroko – Malawi 2:1. En-Nesyri 45+2., Hakimi 70 wolny – Mhango 7.
26 stycznia: Wybrzeże Kości Słoniowej – Egipt 0:0. Karne 4-5
Mali – Gwinea Równikowa 0:0. Karne 6-5
GRUPA A
9 stycznia, Kamerun – Burkina Faso 2:1. Aboubakar 40 i 45+3. z karnych – Sangare 24.
Etiopia – Republika Zielonego Przylądka 0:1. Tavares 45+1.
13 stycznia, Kamerun – Etiopia 4:1. Ekambi 8., 68., Aboubakar 53., 55. – Hotessa 4.
Republika Zielonego Przylądka – Burkina Faso 0:1. Bande 39.
17 stycznia, Kamerun – Republika Zielonego Przylądka 1:1. Aboubakar 39. – Rodrigues 53.
Burkina Faso – Etiopia 1:1. Bayala (29) – Kebede 52. karny
1. Kamerun 3 7 7:3
2. Burkina Faso 3 4 3:3
3. Republika Zielonego Przylądka 3 4 2:2
4. Etiopia 3 1 2:6
GRUPA B
10 stycznia, Senegal – Zimbabwe 1:0. Mane 90+7. karny
Gwinea – Malawi 1:0. Sylla 35.
14 stycznia, Senegal – Gwinea 0:0
Malawi – Zimbabwe 2:1. Mhango 43., 58. – Wadi 38
18 stycznia, Malawi – Senegal 0:0
Zimbabwe – Gwinea 2:1. Musona 26., Mahachi 43. – Keita 49.
1. Senegal 3 5 1:0
2. Gwinea 3 4 2:2
3. Malawi 3 4 2:2
4. Zimbabwe 3 3 3:4
GRUPA C
10 stycznia, Maroko – Ghana 1:0. Boufal 83.
Komory – Gabon 0:1. Boupendza 16.
14 stycznia, Maroko – Komory 2:0. Amallah 16., Aboukhlal 88.
Gabon – Ghana 1:1. Allevinah 88. – A. Ayew 18.
18 stycznia, Gabon – Maroko 2:2. Allevinah 21., Aguerd 81. (samobójcza) – Boufal 74. (karny), Hakimi 84
Ghana – Komory 2:3. Boakye 64., Djiku 77. – Ben Nabouhane 4., Mogni 61., 85.
1. Maroko 3 7 5:2
2. Gabon 3 5 4:3
3. Komory 3 3 3:5
4. Ghana 3 1 3:5
GRUPA D
11 stycznia, Nigeria – Egipt 1:0. Iheanacho 30.
Sudan – Gwinea Bissau 0:0
15 stycznia, Nigeria – Sudan 3:1. Chukwueze 3., Awoniyi 45., Simon 46. – Khedr 70. karny
Gwinea Bissau – Egipt 0:1. Salah 69.
19 stycznia, Gwinea Bissau – Nigeria 0:2. Sadiq 56., Troost-Ekong 75.
Egipt – Sudan 1:0. Abdelmonem 35.
1. Nigeria 3 9 6:1
2. Egipt 3 6 2:1
3. Sudan 3 1 1:4
4. Gwinea Bissau 3 1 0:3
GRUPA E
11 stycznia, Algieria – Sierra Leone 0:0
12 stycznia, Gwinea Równikowa – Wybrzeże Kości Słoniowej 0:1. Gradel 5.
16 stycznia, WKS – Sierra Leone 2:2. Haller 25., Pepe 65. – M. Kamara 55., A. Kamara 90+3.
Algieria – Gwinea Równikowa 0:1. Obiang 70.
20 stycznia, WKS – Algieria 3:1. Kessié 22., I.Sangaré 39., Pepe 54. – Bendebka 73.
Sierra Leone – Gwinea Równikowa 0:1. Ganet 38.
1. WKS 3 7 6:3
2. Gwinea Równikowa 3 6 2:1
3. Sierra Leone 3 2 2:3
4. Algieria 3 1 1:4
GRUPA F
12 stycznia, Tunezja – Mali 0:1. Kone 48. karny
Mauretania – Gambia 0:1 Jallow 10.
16 stycznia, Gambia – Mali 1:1. Barrow 90. karny – Kone 78. karny
Tunezja – Mauretania 4:0. Mathlouthi 4., Khazri 8., 64., Jaziri 66.
20 stycznia, Gambia – Tunezja 1:0. Jallow 90+3.
Mali – Mauretania 2:0. Haidara 2., Kone 49. karny
1. Mali 3 7 4:1
2. Gambia 4 7 3:1
3. Tunezja 4 4 4:2
4. Mauretania 3 0 0:7
TAK BYŁO W ELIMINACJACH PUCHARU NARODÓW
ZOBACZ POPRZEDNIE TURNIEJE
2017 – Nieposkromione Lwy po raz piąty
2012 – Historyczny sukces Zambii!
ONI ZDOBYWALI MISTRZOSTWO AFRYKI
1957 – Egipt – trener Mourad Fahmy, 1959 – Egipt – Josef Titkos (Węgry), 1962 – Etiopia – Slavko Milosevic (Jugosławia), 1963 – Ghana – Charles Gyamfi, 1965 - Ghana – Charles Gyamfi, 1968 – Kongo-Kinszasa – Ferenc Csanadi (Węgry), 1970 – Sudan – Abdelfattah Hamad, 1972 – Kongo – Adolph Bibanzulu, 1974 – Zair – Blagoje Vidinic (Jugosławia), 1976 – Maroko – Gheorge Mardarescu (Rumunia), 1978 – Ghana – Fred Osam Duodu, 1980 – Nigeria – Otto Gloria (Brazylia), 1982 – Ghana – Charles Gyamfi, 1984 – Kamerun – Rade Ongnajović (Jugosławia), 1986 – Egipt – Mike Smith (Wales), 1988 – Kamerun – Claude Le Roy (Francja), 1990 – Algieria – Abdelhamid Kermali, 1992 – Wybrzeże Kości Słoniowej – Martial Yeo, 1994 – Nigeria – Clemens Westerhof (Holandia), 1996 – RPA – Clive Barker, 1998 – Egipt – Mohamed Al Gohari, 2000 – Kamerun – Pierre Lechantre (Francja), 2002 – Kamerun – Winfried Schafer (Niemcy), 2004 – Tunezja – Roger Lemerre (Francja), 2006 – Egipt – Hassan Shehata, 2008 – Egipt – Hassan Shehata, 2010 – Egipt – Hassan Shehata, 2012 – Zambia – Herve Renard (Francja), 2013 - Nigeria – Stephen Keshi (Nigeria), 2015 – Wybrzeże Kości Słoniowej – Herve Renard, 2017 – Kamerun – Hugo Broos (Belgia), 2019 – Algieria – Djamel Belmadi (Algieria)
Styczeń 27th, 2022 at 21:57
Groźby, życzenie śmierci, nienawiść, pogarda dla drugiego człowieka nawet o tym samym kolorze skóry….
Fragment 2 Listu do Tymoteusza (Biblia)
Wiedz, że w dniach ostatnich nastaną krytyczne czasy, trudne do zniesienia. 2 Bo ludzie będą kochać samych siebie, kochać pieniądze, będą chełpliwi, wyniośli, będą rzucać bluźnierstwa, będą nieposłuszni rodzicom, niewdzięczni, nielojalni, 3 pozbawieni naturalnych uczuć, zawzięci, będą rzucać oszczerstwa, będą nieopanowani, brutalni, będą nienawidzić tego, co dobre, 4 dopuszczać się zdrady, będą zuchwali, nadęci pychą, będą kochać przyjemności, a nie będą kochać Boga, 5 będą zachowywać pozory religijności, ale nie będzie ona oddziaływać na ich życie. Od takich się odwróć.
Styczeń 27th, 2022 at 23:03
Kolejny udany wywiad.
Jestem w stanie się zgodzić, że sensacyjne poczynania Gambii, Gwinei R. czy Komorów to bardziej pokaz bezradności faworytów.
Może ten turniej odbywa się za często? Tak patrząc na kalendarz rozgrywek to między przedziwnym sezonem 2019/2020, który dla najlepszych piłkarzy potrwał do sierpnia (Final 4 w Lidze Mistrzów) a styczniem 2022 minęło niewiele czasu, a gier było do rozegrania morderczo dużo. Część piłkarzy ma za sobą katarski turniej krajów arabskich ledwie miesiąc temu. Trochę obawiam się co będzie na PNA 2023 w WKS za 1,5 roku. Turniej odbędzie się ledwie pół roku po Mundialu. A jeszcze baraże na MŚ, a jeszcze kwalifikacje do samego PNA 2023. Czy najlepsi piłkarze eksploatowani ponad miarę utrzymają w ogóle formę?
Styczeń 27th, 2022 at 23:11
Między 2010 rokiem a 2023 europejskie zespoły przy założeniu kwalifikacji na każdy turniej mają do rozegrania 4 Mundiale i 3 Euro = 7 turniejów. W tym samym czasie afrykański zespół zagrałby w 4 Mundialach i 8 PNA, czyli 12 turniejach (a nawet 13 jeśli doliczyć turniej dla krajów arabskich). Zawodnicy z Ameryki Południowej mają podobnie: 4 Mundiale + 5 kompletnie rozbebeszonych w swej regularnosci Copa America, czyli 9 turniejów.
Do tego dochodzi prosty fakt, że czym innym jest przelot na eliminacyjny mecz Bułgarii gracza z Bundesligi, a czym innym jest przelot jakiegos gracza z Premier League do Mozambiku.
Afrykański futbol się zapędzi w swym biegu. Stąd ten brak werwy i kompletnie nudny, ekonomiczny styl gry u niektórych z zespołów. A niektore zespoly nie daly rady utrzymac wydajnosci i po prostu musialy pozegnac sie z Kamerunem na bardzo wczesnym etapie.
Styczeń 28th, 2022 at 08:47
Konkretny wywiad, bez gryzienia się w język.
Styczeń 28th, 2022 at 08:48
Rwanda: Właściciel Gasogi United – Kakooza – ostro wypowiedział się na temat meczu jego drużyny z Rayon Sports, w którym to nie obyło się bez kontrowersji wobec decyzji sędziowskich. Kakooza nazywa obecną sytuacje w lidze “spiskiem mafii” przeciwko konkretnym drużynom.
Luty 5th, 2022 at 20:48
[...] Anthony Egwuatu: “Śmiertelne pogróżki” [...]