AfrykaGola.pl

Na portalu Afryka.org pojawił się obszerny wywiad ze znanym pisarzem Wojciechm Jagielskim. Dotyczy Republiki Południowej Afryki. Zachęcam do jego przeczytania.

W rozmowie, którą przeprowadza Adrian Stachowski, pada też pytanie o moja książkę. Z wywiadu:

“Ostatnio pokazała się książka, nie wiem czy pan ją zna. „Zabić Haniego” Michała Zichlarza. Autor pisze o panu, wie pan?

- Widziałem, ale w zasadzie nie wiem dlaczego, ani o co mu chodzi.

Że rodzina Walusia ma do pana żal. Brat Janusza Walusia, Witold Waluś, mówi, że pod koniec lat dziewięćdziesiątych napisał pan w artykule, że Janusz Waluś i Clive Derby-Lewis mieli wiedzieć coś o udziale ludzi z ANC w zabójstwie Chrisa Haniego i że chcieli szantażować tymi informacjami Thabo Mbekiego. Według brata Janusza Walusia to bzdury.

- Jeżeli mają pretensję, to powinni je mieć do dziennikarza, który napisał o tym w którejś z południowoafrykańskich gazet. Ja w swoim artykule dla „Gazety Wyborczej” tylko na to się powoływałem. Jeśli to był wymysł, to nie był mój. Żal skierowany jest więc pod zły adres.”

Moja mała uwaga jest taka, że nie piszę o Wojciechu Jagielskim, tylko o tym co on pisał o zamachu na Hanim czy o Walusiu w Gazecie Wyborczej przez lata.

Pan Jagielski uchodzi za wzór do naśladowania dla reportażysty. Mnie uderzyło jedno. Nieraz pisał, że polski emigrant zamachu na Hanim dokonał na oczach jego kilkunastoletniej córki Nomakhwezi. Pisał tak choćby w reportażu “Zbrodnia i przebaczenie”, który ukazał się w Gazecie Wyborczej w sierpniu 1997 roku.

W trakcie zbierania materiałów do “Zabić Haniego” pytałem o to w Radomiu córkę Janusza Walusia, Ewę. Ta powiedziała mi, że nawet mafia nie likwiduje swoich przeciwników w ten sposób i że nic o tym nie wie. W dokumentach ze śledztwa i z przesłuchań przed Komisją Prawdy i Pojednania też nie było o tym słowa. Pytany o to w jednym z listów Waluś napisał mi tak: “Absolutna bzdura, typowy chwyt na zdramatyzowanie wydarzenia i podjudzenie emocji. W momencie zamachu był zupełnie sam” (Zabić Haniego, Replika 2013, str. 143).

I jeszcze Wojciech Jagielski o Januszu Walusiu:

“To ja okazałem się najlojalniejszym z rozmówców Walusiów. Zebrałem o nich mnóstwo materiału. Witold Waluś powiedział mi kiedyś, że wolałby żebym nie pisał o bracie, ponieważ cały czas starają się o amnestię i każda publikacja może nieprzewidzianymi rykoszetami zniweczyć tę nadzieję. Nie napisałem o Walusiu, więc zachowałem się najlojalniej. Oczywiście, można powiedzieć, że lojalność może polegać na tym, żeby pisać teksty stronnicze, wybielające tę postać. Ja jestem zbyt poważnym dziennikarzem, by sobie na coś takiego pozwolić. Nie pisałem o Walusiu, bo poważnie traktowałem tę prośbę. Każdy mój wyjazd do Południowej Afryki, w każdym roku, przy każdej okazji, a było ich kilkanaście, mógł owocować tekstem o Januszu Walusiu, który zostałby opublikowany w każdej gazecie. A ja ich nie pisałem. To jest temat dziennikarski, a może nawet literacki, z którego zrezygnowałem. Miałem pomysł na książkę o Walusiu, ale sprawa jest chyba nieaktualna, bo do tego potrzebowałbym współpracy.”

Ten wpis zostal opublikowany w piątek, Marzec 28th, 2014 o 11:25 i jest napisany pod Afryka. Mozesz sledzic komentarze do tego wpisu poprzez RSS 2.0 kanal. Mozesz rowniez zamiescic komentarz, lub sledzic post ze swojej wlasnej strony.