Z historii afrykańskiej piłki. Zrezygnowali z gry na mundialu
To jedna z najbardziej zaskakujących, a nie dość powszechnie znana, historia. Jest druga połowa lat 50. W Algierii trwa brutalna wojna o niepodległość. Francuzi nie godzą się na oddanie swojej przez kolonii, gdzie przecież mieszka spora grupa rdzennych Francuzów. Obie strony robią co mogą, żeby przechylić szalę na swoją korzyść. Walka trwa też na polu propagandowym. Dotyka też sportu i futbolu.
Kierujący walką zbrojną Front Wyzwolenia Narodowego (FLN) wzywa na pomoc algierskich piłkarzy grających w lidze francuskiej. To oni mają pomóc w tej propagandowej wojnie przeciwko francuskiemu rządowi. Mają się stawić w Tunisie, gdzie powstaje „drużyna wolności”.
W tym czasie zawodnicy mający arabskie korzenie są już liczącą się siłą na francuskich boiskach. W rozgrywkach pierwszej i drugiej ligi gra ponad pięćdziesięciu zawodników o algierskich korzeniach. Kilku z nich należy zresztą do czołówki. Szansę na wyjazd na mundial rozgrywany w 1958 roku na boiskach Szwecji mają Rachid Mekhloufi i Mustapha Zitouni.
W kwietniu, na dwie miesiące przed rozpoczęciem mistrzostw świata, dochodzi do bezprecedensowej sytuacji. Grupa dziesięciu czołowych piłkarzy o algierskich korzeniach potajemnie opuszcza swoje kluby i udaje się do Tunisu wesprzeć walczący o niepodległość kraj.
Francuzi są w szoku. Piłkarze mają przecież profesjonalne kontrakty, a Mekhloufi i Zitouni przygotowywani są do gry na szwedzkim mundialu. Tymczasem decydują się na dramatyczny krok. Rezygnują z kariery, sławy i pieniędzy. Wolą pomóc swoim rodakom walczącym o wolność.
„Drużyna wolności” FLN rozgrywa swoje mecze przez cztery lata. Jej rywalami są zaprzyjaźnione zespoły z Afryki, Azji czy obozu socjalistycznego w Europie. Ta „rewolucyjna jedenastka” ma na swoim koncie kilka wartościowych rezultatów. W 1961 roku udało jej się rozgromić Jugosławię 6:1 oraz zremisować z mocną wówczas jedenastką Węgier 2:2.
Więcej o losach tego zespołu, a także o tym czy Rachid Mekhloufi pojechał w końcu na mistrzostwa świata w pierwszym rozdziale książki „Afryka gola!”.
Grudzień 20th, 2011 at 15:06
ciekawe czy Obraniak i Perquis też by tak postąpili pytanie retoryczne
Kwiecień 8th, 2012 at 15:36
[...] wrócić do przerwanego cyklu “Z historii afrykańskiej piłki“. Dziś o powstaniu CAF czyli Afrykańskiej Konfederacji Piłkarskiej do której należy [...]
Czerwiec 13th, 2014 at 13:49
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]
Czerwiec 24th, 2014 at 17:53
[...] Powstanie Afrykańskiej Konfederacji Piłkarskiej [...]
Czerwiec 26th, 2014 at 15:00
[...] Powstanie Afrykańskiej Konfederacji Piłkarskiej [...]
Luty 6th, 2015 at 17:31
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]
Sierpień 1st, 2015 at 09:41
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]
Listopad 6th, 2015 at 15:54
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]
Czerwiec 10th, 2016 at 12:38
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]
Kwiecień 25th, 2018 at 06:38
[...] walkę swojego kraju o niepodległość. Ta „drużyna wolności” grała też w Polsce. Pisałem o tym zespole w książce „Afryka gola!”, pisałem na blogu. Jej historia wciąż jest dla wielu nieznana. Ja, podczas swojego pobytu w Algierii miałem [...]
Grudzień 27th, 2018 at 14:34
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]
Grudzień 7th, 2020 at 15:16
[...] Zrezygnowali z gry na mundialu [...]