AfrykaGola.pl

W dzisiejszych spotkaniach grupy D nie było niespodzianek. Faworyci, czyli Nigeria i Egipt wygrały swoje spotkania i rozdały karty na zakończenie grupowych gier. Sudan, który skończył na 3 miejscu, z jednym punktem na koncie nie ma szans na awans do fazy pucharowej. Na to czekają Komory, która mają trzy “oczka” na koncie. Wszystko rozstrzygnie się w czwartek, kiedy rozgrywki kończą grupy E i F. Przed meczem Wybrzeże Kości Słoniowej – Algieria porozmawiałem z Yassine Maloumi (na zdjęciu), którego znam od Pucharu Narodów w 2004 roku w Tunezji. Cztery lata temu pomagał mi podczas wizyty w Algierii, kiedy zbierałem materiały do książki o Stefanie Żywotko. Jak ocenia szanse “Lisów Pustyni”? Co jest powodem kryzysu mistrza kontynentu? Rozmowa ukaże się w czwartkowym katowickim “Sporcie”.

Co się dzieje z reprezentacją Algierii? Mistrz kontynentu i kandydat numer 1 do triumfu w Pucharze Afryki jest jedną nogą poza turniejem w Kamerunie…

- To dla nas wszystkich nieoczekiwany kryzys. Nikt nie wyobrażał sobie takiego nagłego załamania. Recepta selekcjonera Belmadiego jest prosta, w czwartkowym meczu z Wybrzeżem Kości Słoniowej, który jest dla nas grą o być, albo nie być, trzeba w końcu strzelić bramkę, co w dwóch pierwszych meczach się nie udało. Wszyscy liczą zwłaszcza na lidera naszej reprezentacji Riyada Mahreza. To on ma być tym, który odblokuje niemoc w grze ofensywnej.

Gdzie szukać problemu? Albo inaczej, kogo w Algierii wini się za tą sytuację?

- Ja uważam, że problemem jest koncentracja, a raczej jej brak po serii meczów bez porażki. Przypomnę, że nie przegraliśmy kolejnych 35 międzynarodowych spotkań, a wszystko nieoczekiwanie dla nas skończyło się w starciu z Gwineą Równikową w niedzielę. No cóż, na pewno nie można się poddać, a musimy walczyć i ciężko pracować, bo ludzie tutaj w Algierii, kibice czekają na kolejne zwycięstwo i zwycięstwa oraz na to, że z turnieju w Kamerunie piłkarze wrócą z kolejnym pucharem. Mamy jedną z najlepszych jedenastek w historii naszego futbolu, musimy to wykorzystać.

Jak komentuje się w Algierii remis ze Sierra Leone i porażkę 0:1 z Gwineą Równikową?

- Wiadomo, jest rozczarowanie wynikami, ale dalej wszyscy wspieramy zespół narodowy tym bardziej teraz, w trudnej sytuacji. Nasza drużyna wróci do gry, jesteśmy pewni, że zwycięstwa na turnieju o Puchar Narodów nadejdą.

Na razie jednak przed wami trudny mecz z Wybrzeżem Kości Słoniowej w czwartek po południu. Jak będzie ze „Słoniami”?

- Wiadomo, że to trudne spotkanie, a żeby dalej pozostać w grze trzeba wygrać. Selekcjoner Belmadi powiedział, że trzeba umrzeć na boisku, żeby pozostać w grze, żeby dalej liczyć się w stawce tych, którzy rywalizują o wygraną w turnieju. My tutaj w Algierii dalej wierzymy, że będzie dobrze, że wyjdziemy z grupy.

Jak z reguły jest, kiedy gracie z WKS?

- Wiesz, Algieria zawsze wygrywa te konfrontacje z Wybrzeżem Kości Słoniowej. Po raz ostatni stało się tak na Pucharze Narodów w 2019 roku na egipskich stadionach, gdzie wygraliśmy z nimi w walce o czołową czwórkę [„Lisy Pustyni” ograły wtedy WKS w serii karnych 4:3 – przyp. aut.]. Mamy odpowiednią jakość, żeby ponownie ich ograć. Wiadomo, trener i kibice liczą w pierwszej kolejności na Mahreza, ale są też inni, którzy potrafią trafiać do bramki rywala. Jesteśmy mistrzem kontynentu i naszym obowiązkiem jest to, żeby dalej grać i pozostać w turnieju!

Jak oceniasz poziom turniej o Puchar Narodów czy niespodzianki, jak choćby wtorkową wygraną Komorów z Ghaną, która wraca do domu?

- No cóż, piłka nauczyła nas niespodzianek. Weźmy mistrzostwa świata w 2002 roku i sensacyjną porażkę w meczu otwarcia obrońców trofeum Francuzów z Senegalem. Jest też wiele innych przykładów, że faworyci, jak Włosi czy Niemcy nie zawsze triumfują. Żeby się liczyć, żeby coś osiągnąć i wygrywać, to przede wszystkim trzeba mieć piłkarzy, którzy trafiają do bramki rywala, jak u was Robert Lewandowski, no ale zawodników takiego formatu trudno znaleźć.

Ostatnie pytanie, wszyscy żyją Pucharem Narodów Afryki i finiszem grupowych gier, ale w piątek losowanie pięciu par barażowych, których zwycięzcy zagrają w mundialu w Katarze. Algieria jest rozstawiona i zgaduję, że raczej nie chcielibyście grać z Egiptem?

- Uważam, że z każdą z drużyn, z którą potencjalnie zmierzymy się w marcu jesteśmy w stanie wygrać, ale rzeczywiście Egipt jest mocny i lepiej ich uniknąć. Ja osobiście nie chciałbym przeżywać tego, co miało miejsce w końcówce 2009 roku, kiedy rywalizowaliśmy z nimi w eliminacjach MŚ [w obu krajach rywalizacja wzbudziła takie emocje, że doszło do wielkich zamieszek – przyp. aut.]. Uważam, że zagramy na mistrzostwach świata w Katarze.

PUCHAR NARODÓW AFRYKI

9 stycznia – 6 lutego 2022, Kamerun

GRUPA A

9 stycznia, Kamerun – Burkina Faso 2:1. Aboubakar 40 i 45+3. z karnych – Sangare 24.

Etiopia – Republika Zielonego Przylądka 0:1. Tavares 45+1.

13 stycznia, Kamerun – Etiopia 4:1. Ekambi 8., 68., Aboubakar 53., 55. – Hotessa 4.

Republika Zielonego Przylądka – Burkina Faso 0:1. Bande 39.

17 stycznia, Kamerun – Republika Zielonego Przylądka 1:1. Aboubakar 39. – Rodrigues 53.

Burkina Faso – Etiopia 1:1. Bayala (29) – Kebede 52. karny

1. Kamerun 3 7 7:3

2. Burkina Faso 3 4 3:3

3. Republika Zielonego Przylądka  3 4 2:2

4. Etiopia 3 1 2:6

GRUPA B

10 stycznia, Senegal – Zimbabwe 1:0.  Mane 90+7. karny

Gwinea – Malawi 1:0. Sylla 35.

14 stycznia, Senegal – Gwinea 0:0

Malawi – Zimbabwe 2:1. Mhango 43., 58. – Wadi 38

18 stycznia, Malawi – Senegal 0:0

Zimbabwe – Gwinea 2:1. Musona 26., Mahachi 43. – Keita 49.

1. Senegal 3 5 1:0

2. Gwinea 3 4 2:2

3. Malawi 3 4 2:2

4. Zimbabwe 3 3 3:4

GRUPA C

10 stycznia, Maroko – Ghana 1:0. Boufal 83.

Komory – Gabon 0:1. Boupendza 16.

14 stycznia, Maroko – Komory 2:0. Amallah 16., Aboukhlal 88.

Gabon – Ghana 1:1. Allevinah 88. – A. Ayew 18.

18 stycznia, Gabon – Maroko 2:2.  Allevinah 21., Aguerd 81. (samobójcza) – Boufal 74. (karny), Hakimi 84

Ghana – Komory 2:3.  Boakye 64., Djiku 77. – Ben Nabouhane 4., Mogni 61., 85.

1. Maroko 3 7 5:2

2. Gabon 3 5 4:3

3. Komory 3 3 3:5

4. Ghana 3 1 3:5

GRUPA D

11 stycznia, Nigeria – Egipt 1:0. Iheanacho 30.

Sudan – Gwinea Bissau 0:0

15 stycznia, Nigeria – Sudan 3:1. Chukwueze 3., Awoniyi 45., Simon 46. – Khedr 70. karny

Gwinea Bissau – Egipt 0:1. Salah 69.

19 stycznia, Gwinea Bissau – Nigeria 0:2. Sadiq 56.,  Troost-Ekong 75.

Egipt – Sudan 1:0.  Abdelmonem 35.

1. Nigeria 3 9 6:1

2. Egipt 3 6 2:1

3. Sudan 3 1 1:4

4. Gwinea Bissau 3 1 0:3

GRUPA E

11 stycznia, Algieria – Sierra Leone 0:0

12 stycznia, Gwinea Równikowa – Wybrzeże Kości Słoniowej 0:1. Gradel 5.

16 stycznia, WKS – Sierra Leone 2:2. Haller 25., Pepe 65. – M. Kamara 55., A. Kamara 90+3.

Algieria – Gwinea Równikowa 0:1. Obiang 70.

20 stycznia, WKS – Algieria

Sierra Leone – Gwinea Równikowa

1. WKS 2 4 3:2

2. Gwinea Równikowa 2 3 1:1

3. Sierra Leone 2 2 2:2

4. Algieria 2 1 0:1

GRUPA F

12 stycznia, Tunezja – Mali 0:1. Kone 48. karny

Mauretania – Gambia 0:1 Jallow 10.

16 stycznia, Gambia – Mali 1:1. Barrow 90. karny – Kone 78. karny

Tunezja – Mauretania 4:0. Mathlouthi 4., Khazri 8., 64., Jaziri 66.

20 stycznia, Gambia – Tunezja

Mali – Mauretania

1-2. Gambia 2 4 2:1

2. Mali 2 4 2:1

3. Tunezja 2 3 4:1

4. Mauretania 2 0 0:5

TAK BYŁO W ELIMINACJACH PUCHARU NARODÓW

ZOBACZ POPRZEDNIE TURNIEJE

2019 – Puchar dla Algierii

Alfabet PNA

Eliminacje Pucharu Narodów

2017 – Nieposkromione Lwy po raz piąty

Eliminacje Pucharu Narodów

2015 – Barry bohaterem Słoni

Podsumowanie turnieju

Eliminacje Pucharu Narodów

2013 – Nigeria po raz trzeci!

Jedenastka mistrzostw

Eliminacje Pucharu Narodów

2012 – Historyczny sukces Zambii!

Jedenastka mistrzostw

Eliminacje Pucharu Narodów

ONI ZDOBYWALI MISTRZOSTWO AFRYKI

1957 – Egipt – trener Mourad Fahmy, 1959 – Egipt – Josef Titkos (Węgry), 1962 – Etiopia – Slavko Milosevic (Jugosławia), 1963 – Ghana – Charles Gyamfi, 1965 - Ghana – Charles Gyamfi, 1968 – Kongo-Kinszasa – Ferenc Csanadi (Węgry), 1970 – Sudan – Abdelfattah Hamad, 1972 – Kongo – Adolph Bibanzulu, 1974 – Zair – Blagoje Vidinic (Jugosławia), 1976 – Maroko – Gheorge Mardarescu (Rumunia), 1978 – Ghana – Fred Osam Duodu, 1980 – Nigeria – Otto Gloria (Brazylia), 1982 – Ghana – Charles Gyamfi, 1984 – Kamerun – Rade Ongnajović (Jugosławia), 1986 – Egipt – Mike Smith (Wales), 1988 – Kamerun – Claude Le Roy (Francja), 1990 – Algieria – Abdelhamid Kermali, 1992 – Wybrzeże Kości Słoniowej – Martial Yeo, 1994 – Nigeria – Clemens Westerhof (Holandia), 1996 – RPA – Clive Barker, 1998 – Egipt – Mohamed Al Gohari, 2000 – Kamerun – Pierre Lechantre (Francja), 2002 – Kamerun – Winfried Schafer (Niemcy), 2004 – Tunezja – Roger Lemerre (Francja), 2006 – Egipt – Hassan Shehata, 2008 – Egipt – Hassan Shehata, 2010 – Egipt – Hassan Shehata, 2012 – Zambia – Herve Renard (Francja), 2013 - Nigeria – Stephen Keshi (Nigeria), 2015 –  Wybrzeże Kości Słoniowej – Herve Renard, 2017 –  Kamerun – Hugo Broos (Belgia), 2019 – Algieria – Djamel Belmadi (Algieria)

Ten wpis zostal opublikowany w środa, Styczeń 19th, 2022 o 23:45 i jest napisany pod Afryka. Mozesz sledzic komentarze do tego wpisu poprzez RSS 2.0 kanal. Mozesz rowniez zamiescic komentarz, lub sledzic post ze swojej wlasnej strony.