AfrykaGola.pl

Z dobrej strony w swoim inauguracyjnym meczu mistrzostw Czarnego Lądu pokazała się reprezentacja Mali, która na początek rozbiła debiutanta Mauretanię. Jedenastka z Afryki Zachodniej jeszcze nigdy nie była mistrzem kontynentu. Największym sukcesem Malijczyków było wicemistrzostwo kontynentu w 1972 roku. Potem jeszcze kilka razy „Orły z Bamako” awansowały do czołowej czwórki. Raz dokonał tego z ławki trenerskiej Henryk Kasperczak, a było to w 2002 roku, kiedy to na swoich boiskach byli na czwartej pozycji. Od tego czasu, z wyjątkiem PNA 2006, Malijczycy regularnie co dwa lata grają wśród najlepszych. Nie wszystkim, łącznie z tymi tuzami w afrykańskiej piłce, to się udaje.

Tegoroczne zmagania zaczęli starciem z jednym z trzech, obok Madagaskaru oraz Burundi debiutantem w Pucharze Narodów. „Maurowie” nie mieli szans w rywalizacji z drużyną, która ma w składzie takich zawodników, jak Moussa Marega z FC Porto, Moussa Djenepo, który właśnie co podpisał kontrakt z Southampton czy Abdoulaye Diaby ze lizbońskiego Sportingu.

Diaby i Marega już do przerwy wpisali się na listę strzelców. W drugiej połowie gole zdobywali dwaj piłkarze o nazwisku Adama Traore. Adama Traore II trafił w 55 minucie, a Adama Traore w 74 mi. Obaj są z rocznika 1995. Adama Traore II, to zawodnik Monaco, który ostatnie pół roku spędził na wypożyczeniu w belgijskim Cercle Brugge. Cztery lata temu został uznanym najlepszym piłkarzem młodzieżowych mistrzostw świata do lat 20 na stadionach Nowej Zelandii.

Jeśli jesteśmy przy młodzieżowym mundialu, to odnotujmy, że w meczu Malijczyków cały mecz na ławce przesiedział Sekou Koita, który z tak dobrej strony pokazał się na MMŚ na polskich stadionach. Patrząc na ofensywny potencjał „Orłów” ciężko będzie mu się przebić do wyjściowego składu. Choć kto wie, może trener Mohamed Magassouba da mu szansę?

Zmagania w Pucharze Narodów zaczęli też obrońcy tytułu sprzed dwóch lat Kameruńczycy. Ich pierwszym rywalem jest Gwinea Bissau. Przed pierwszym meczem wybrańców Clarence Seedorfa głośno było jednak o sprawach poza piłkarskich. Zawodnicy „Nieposkromionych Lwów” opóźnili swój wylot nad Nil z powodu kłótni z oficjelami z Kameruńskiego Związku Piłki Nożnej o bonusy i premie. Kameruńczycy narazili się przy tym na sankcje z ramienia CAF, Afrykańskiej Konfederacji Piłkarskiej. Wcześniej, z powodu sporów płacowych, protestowali gracze Zimbabwe. Mówiło się, że „Wojownicy” mogą nawet nie wyjść na spotkanie z Egiptem. Ostatecznie mecz się odbył.

W środę, po raz drugi podczas tegorocznego PNA, na trybunach Cairo International Stadium zasiądzie 75 tys. kibiców. Głośne „Masr! Masr!” czyli Egipt. Egipt poniesie się po Kairze. Drugim rywalem „Faraonów” będzie DR Konga, która na inaugurację niespodziewanie przegrała z Ugandą. „Żurawie” w innym meczu grupy A grają z Zimbabwe i jeżeli znowu wygrają, to będą się cieszyły z awansu do 1/8 rozgrywek. Po raz ostatni Ugandyjczykom udało się wyjść z grupy w… 1978 roku, kiedy krajem rządził jeszcze krwawy dyktator Idi Amin. Zostali wtedy zresztą wicemistrzem kontynentu.

PUCHAR NARODÓW AFRYKI 2019, EGIPT

GRUPA A

21 czerwca: Egipt – Zimbabwe 1:0 (1:0). Trezeguet 41.

22 czerwca: DR Konga – Uganda 0:2 (0:1). Kaddu 14., Okwi 48.

26 czerwca: Uganda – Zimbabwe

Egipt – DR Konga

30 czerwca: Uganda – Egipt

Zimbabwe – DR Konga

GRUPA B

22 czerwca: Nigeria – Burundi 1:0 (0:0). Ighalo 77.

Gwinea – Madagaskar 2:2 (1:0). Kaba 34., Kamano 66. – Abel 49., Andriamahitsinoro 55.

26 czerwca: Nigeria – Gwinea

27 czerwca: Madagaskar – Burundi

30 czerwca: Madagaskar – Nigeria

Burundi – Gwinea

GRUPA C

23 czerwca: Senegal – Tanzania 2:0 (1:0). Balde 28., Diatta 64.

Algieria – Kenia 2:0 (2:0). Bounedjah 34. z karnego, Mahrez 43.

27 czerwca: Senegal – Algieria

Kenia – Tanzania

1 lipca: Kenia – Senegal

Tanzania – Algieria

GRUPA D

23 czerwca: Maroko – Namibia 1:0 (0:0). Keimuine 89. samobójcza

Wybrzeże Kości Słoniowej – RPA 1:0 (1:0). Kodjia 66.

28 czerwca: Maroko – WKS

RPA – Namibia

1 lipca: RPA – Maroko

Namibia – WKS

GRUPA E

24 czerwca: Tunezja – Angola 1:1 (1:0). Msakni 34. karny – Djalma 73.

Mali – Mauretania 4:1 (2:0). Diaby 37., Marega 45. karny, A.Traore II 55., A.Traore I 74. – El Hacen 72. z karneg0

28 czerwca: Tunezja – Mali

Mauretania – Angola

2 lipca: Mauretania – Tunezja

Angola – Mali

GRUPA F

25 czerwca: Kamerun – Gwinea Bissau 2:0 (0:0). Banana 66., Bahoken 69.

Ghana – Benin

29 czerwca: Kamerun – Ghana

Benin – Gwinea Bissau

2 lipca: Benin – Kamerun

Gwinea Bissau – Ghana

1/8 FINAŁÓW

5 lipca: drugi zespół grupy A – drugi zespół grupy A

zwycięzca grupy D – trzeci zespół grupy B/E/F

6 lipca: drugi zespół grupy B – drugi zespół grupy F

zwycięzca grupy A – trzeci zespół grupy C/D/E

7 lipca: zwycięzca grupy B – trzeci zespół grupy A/C/D

zwycięzca grupy C – trzeci zespół grupy A/B/F

8 lipca: zwycięzca grupy F – drugi zespół grupy E

zwycięzca grupy E – drugi zespół grupy D

ĆWIERĆFINAŁY

10 i 11 lipca

PÓŁFINAŁY

14 lipca

MECZ O III MIEJSCE

17 lipca

FINAŁ

19 lipca

ONI ZDOBYWALI MISTRZOSTWO AFRYKI

1957 – Egipt – trener Mourad Fahmy, 1959 – Egipt – Josef Titkos (Węgry), 1962 – Etiopia – Slavko Milosevic (Jugosławia), 1963 – Ghana – Charles Gyamfi, 1965 - Ghana – Charles Gyamfi, 1968 – Kongo-Kinszasa – Ferenc Csanadi (Węgry), 1970 – Sudan – Abdelfattah Hamad, 1972 – Kongo – Adolph Bibanzulu, 1974 – Zair – Blagoje Vidinic (Jugosławia), 1976 – Maroko – Gheorge Mardarescu (Rumunia), 1978 – Ghana – Fred Osam Duodu, 1980 – Nigeria – Otto Gloria (Brazylia), 1982 – Ghana – Charles Gyamfi, 1984 – Kamerun – Rade Ongnajović (Jugosławia), 1986 – Egipt – Mike Smith (Wales), 1988 – Kamerun – Claude Le Roy (Francja), 1990 – Algieria – Abdelhamid Kermali, 1992 – Wybrzeże Kości Słoniowej – Martial Yeo, 1994 – Nigeria – Clemens Westerhof (Holandia), 1996 – RPA – Clive Barker, 1998 – Egipt – Mohamed Al Gohari, 2000 – Kamerun – Pierre Lechantre (Francja), 2002 – Kamerun – Winfried Schafer (Niemcy), 2004 – Tunezja – Roger Lemerre (Francja), 2006 – Egipt – Hassan Shehata, 2008 – Egipt – Hassan Shehata, 2010 – Egipt – Hassan Shehata, 2012 – Zambia – Herve Renard (Francja), 2013 - Nigeria – Stephen Keshi (Nigeria), 2015 –  Wybrzeże Kości Słoniowej – Herve Renard, 2017 –  Kamerun – Hugo Broos (Belgia).

TAK BYŁO W ELIMINACJACH

ZOBACZ POPRZEDNIE TURNIEJE

2017 – Nieposkromione Lwy po raz piąty

Eliminacje Pucharu Narodów

2015 – Barry bohaterem Słoni

Podsumowanie turnieju

Eliminacje Pucharu Narodów

2013 – Nigeria po raz trzeci!

Jedenastka mistrzostw

Eliminacje Pucharu Narodów

2012 – Historyczny sukces Zambii!

Jedenastka mistrzostw

Eliminacje Pucharu Narodów

Ten wpis zostal opublikowany w wtorek, Czerwiec 25th, 2019 o 18:05 i jest napisany pod Afryka. Mozesz sledzic komentarze do tego wpisu poprzez RSS 2.0 kanal. Mozesz rowniez zamiescic komentarz, lub sledzic post ze swojej wlasnej strony.