Mundial dla najbiedniejszych
Do pierwszego meczu mistrzostw świata coraz mniej czasu. Kibice już
odliczają dni do inaugurującego Mundial spotkania. Swoje mistrzostwa
będą też mieli najbiedniejsi.
FIFA wpadła na pomysł zorganizowania piłkarskich mistrzostw dla
najbiedniejszych na początku lipca w południowoafrykańskim
townshipie Alexandra, to na przedmieściach Johannesburga.
Mają tam zagrać 32 zespoły z biednych dzielnic z całego świata, czyli tak jak na
prawdziwym Mundialu. Emocji na pewno nie zabraknie.
W RPA w takich townshipach mieszka większość mieszkańców. Życie tam
nie jest łatwe, bo w tych miejscach brakuje wszystkiego: wody,
elektryczności czy pracy. Tak jest w Aleksandrze w Johannesburgu
czy w townshipach Kapsztadu: Cape Flats czy Khayelitsha.
To był właśnie jeden z głównych elementów polityki apartheidu.
W centrum miasta mieszkają biali, a na obrzeżach czarni i kolorowi.
Z książki “Afryka gola! Futbol i codzienność”:
“W Guguletu, New Crossroads, Nyanga East, Langa czy KTC widać w jakich
warunkach żyje murzyńska większość RPA. Nie wiele się tu zmieniło
od czasów upadku apartheidu w 1994 roku. Domki z blachy lub dykty,
brak wybrukowanych ulic, a wszędzie walają się śmieci.
Dzieciaki ganiają się po ulicach, a dorośli siedzą w cieniu.
– Nie mają co robić, bo w kraju nie ma pracy. Stąd gangi i wysoki
poziom przestępczości — tłumaczy Malcolm Veenendaal, który sam
mieszka w kolorowej dzielnicy Mitchell’s Plain.
Jeździmy tak z godzinę samochodem po nierównych i wąskich ulicach,
a za nami unoszą się tumany kurzu. Łatwo się tu pogubić, bo jedna
droga przypomina drugą, a blaszane domki nic się od siebie nie różnią.
Mój przyjaciel Malcolm świetnie orientuje się jednak w terenie.
W latach 50. ubiegłego stulecia robiono wszystko, żeby powstrzymać
napływ czarnych mieszkańców do Cape Town. Nie tylko zresztą tam, ale do
całego regionu. Zakaz obowiązywał od linii rzeki Fish, to jest tysiąca kilometrów
od miasta! Co więcej, kobiety miały całkowity zakaz
szukania pracy w samym mieście, a pracujący tam mężczyźni nie mieli prawa
ściągać do siebie swoich żon. W latach 70. w townshipie Langa statystycznie dziesięciu
mężczyzn przypadało na jedną kobietę.”
Jeśli chcesz się czegoś więcej dowiedzieć na temat życia w RPA
sięgnij po moją książkę, która już wkrótce ukaże się na księgarskim
rynku.
Maj 11th, 2010 at 11:57
Bardzo podoba³ mi siê twój wpis. Jedynie tak dalej !.
Maj 11th, 2010 at 13:33
Pozdrawiam i powodzenia z nowymi wpisami na bloga!.
Maj 12th, 2010 at 13:22
Bardzo ciekawe informacje. Pozdrawiam, Magda.
Maj 12th, 2010 at 14:04
Bardzo podoba³ mi siê twój wpis. Tylko tak dalej !. bertussklep4545